บทที่ 242 ฉันจะเอามันกลับมา

พอได้ฟังเหตุผลของแอรอน ใจที่ว้าวุ่นของนอร่าก็สงบลงได้บ้าง "งั้นให้โนเอ้สืบต่อแล้วกันค่ะ"

แอรอนยิ้มมุมปาก "โนเอ้ ได้ยินไหม พอเสร็จแล้วส่งรายงานตรงไปให้นอร่าเลยนะ"

โนเอ้รีบตอบ "ครับ ทันทีครับ"

นอร่ายิ้มขอบคุณ "ขอบคุณนะโนเอ้"

แอรอนเลิกคิ้วอย่างล้อเลียน "เธอขอบคุณเขางั้นเหรอ"

นอร่ากะพริบตาใสซื่อ "ก...